Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου 2022 για την Διεθνή UNIMA (Union Internationale de la Marionnette)
από την Ranjana Pandey
– Η Θάλασσα –
Η Θάλασσα μετέφερε πάντα τους αφηγητές και τις ιστορίες τους από τη μια
ακτή στην άλλη, από το ένα νησί στο άλλο, από τη μια ήπειρο σε πολλές.
Οι ιστορίες στροβιλίστηκαν μαζί, μαριναρίστηκαν σε πολλά πολιτιστικά
μαγειρέματα και έγιναν μαγικές και αθάνατες.
Τα παραμυθιών, από την αρχή του χρόνου, είναι παραγεμισμένα με θαλάσσιους
δράκους, γοργόνες και πάμπολλα φανταστικά όντα.
Μέσα από αυτές τις πλωτές οδούς οι πριγκίπισσες και οι πειρατές,
οι ναυτικοί και οι έμποροι προικίστηκαν με πλούτο, συνοδεία τεχνιτών,
γελωτοποιών και εξωτικών προϊόντων και, φυσικά, τις μεγάλες μυθολογίες όπως
τη Μαχαμπαράτα, τη Ραμαγιάνα, τη Σαγκάρα Μαντάνα, τον Σινμπάντ τον Ναυτικό,
το Ταξίδι στο Δύση, τις Χίλιες και Μία Νύχτες, καθώς ταξίδευαν από τον έναν
πολιτισμό στον άλλον.
Οι ιστορίες άλλαζαν με κάθε αφήγηση, συσσωρεύοντας λεπτά διακριτά στρώματα
κατά τη διάρκεια των αιώνων.
Διασκεδάζοντας, πλανεύοντας, τρέφοντας τις ψυχές των ταξιδευτών,
των τυχοδιωκτών, κακών και ηρώων από μακρινές άγνωστες χώρες.
Η θάλασσα παραμένει μαγική και μυστηριώδης, αγγίζοντας τις ζωές
εκατομμυρίων σε αυτόν τον πλανήτη. Τρέφει, συντηρεί και κατοικεί τη
φαντασία όλων μας. Ο Ωκεανός είναι η δύναμη από την οποία ξεπήδησε όλη η
ζωή σε αυτόν τον πλανήτη.
Ωστόσο, η σημερινή πραγματικότητα είναι συγκλονιστική. Η θάλασσα είναι το
τελευταίο σύνορο πια – το τελευταίο σύνορο ανάμεσα σε εμάς και τον αφανισμό
της ζωής όπως την ξέρουμε. Σήμερα η θάλασσα είναι μολυσμένη, ασθμαίνουσα,
στραγγαλισμένη από δίχτυα απληστίας και άλογης σπατάλης. Έχει μετατραπεί σε
μια σούπα γεμάτη σκουπίδια, κοράλλια και ψάρια που πεθαίνουν. Καθένας από
εμάς είναι κατά κάποιο τρόπο μέρος αυτής της θλιβερής πραγματικότητας.
Εδώ λοιπόν βρίσκεται μια πρόκληση για όλους τους παραμυθάδες του σήμερα: Να
αναστήσουμε το σεβασμό για τις Θάλασσες της Γης – το μόνο μας σπίτι.
Ας θέσουμε τη συλλογική μας δημιουργικότητα σε αυτό το στόχο. Αμέσως τώρα!
* Η Ranjana Pandey είναι Ινδή κουκλοπαίκτρια, θεατρική συγγραφέας,
σκηνοθέτιδα και εκπαιδεύτρια. Σπούδασε Αγγλική λογοτεχνία στο Νέο Δελχί και
έκανε μεταπτυχιακά στην επικοινωνία και δημοσιογραφία. Εκπαιδεύτηκε στο
κουκλοθέατρο στο Βέλγιο (Theatre Toone, Theatre Tilapin, και Théâtre Royal
du Peruchet). Το 1982 ίδρυσε το Jan Madhyam («το μέσο των ανθρώπων» ή «των
ανθρώπων»), μια κοινότητα βασισμένη στα media και ομάδα εκπαιδευτικού
κουκλοθεάτρου. Στην Ινδία είναι από τους πρωτοπόρους ερευνητές του
κουκλοθέατρου ως θεραπεία. Διδάσκει σε στο Πανεπιστήμιο Jamia Millia
Islamia, στο Νέο Δελχί.